Bize gelin mesela

Çocukluk etmeyin kardeşim!

Ta ne zamandan beri diyordu Tayyip: “Bu açılımı sürdürmek, geliştirmek için muhalefet partileri dahil herkesin kapılarına gideriz.” diyordu. Kemal de geçen gün bu düşüncenin samimiyetine güvenerek bu konuda görüşebileceğini duyurdu. Sonra Tayyip çıktı, ayağına çağırdı. Sonra Kemal çıktı, “Ayağına çağırmasın, cumhurbaşkanı ikimizi de çağırsın.” falan dedi.

Ben de diyorum ki, cumhurbaşkanı falan da kesmez, direkt bizim eve gelin.

Neden böyle diyorum? Çünkü bizim evin sohbeti çok tatlı olur. Babaannem süper çay yapar mesela. Kahve de yapar, hatta ikide bir çıkan fallarıyla bile meşhurdur benim babaannem. İkinize uygun pijamalar da var burada: Tayyip abinin bedeni benimkiyle neredeyse aynı, Kemal abi de rahmetli dedemin pijamalarına girebilir. Hem sonra ben bilgisayardaki kamerayla internette canlı yayına da geçerim, isterseniz internet üzerinden açık oturum da yaparız.

Şaka bir yana; aslında ikisi de buluşmak istemiyor bence. Tayyip için de, Kemal için de geçerli sebepler var. En önemlisi, yaklaşan halkoylaması. 2 buçuk ay sonra kocaman bir halkoylaması var ve o halkoylamasında halkı “evet”e ve “hayır”a ikna edecek en büyük iki siyasetçi, oturup el ele sıkışacaklar, yan yana pozlar verecekler, ortak mesajlarını okuyacaklar falan… Olur mu hiç öyle şey? Bana normal gelir, sana normal gelir ama onlara kesinlikle normal gelmez bu durum. İkisi de halkoylamasına yaklaşırken mitinglere çıkıp halkı ikna etmeye çalışacaklar ve adım gibi eminim ki ikisi de oturup iki çift laf etmenin bu mitinglerin etkisini azaltacağını sanıyorlar. İkisine de diyeyim, yok öyle bir şey.

Halk huzur istiyor artık abiler. Kemal‘de sorun yok diyorduk ama son bir-iki olayda (örn. çömelme muhabbeti) popülist tavırlara girdi, yadırgadım. Tayyip desen zaten hiç sakin konuşmuyor, hep bağırıyor. Geçen gün bir gazetecinin sorusuna gülerek (hatta kıkırdayarak) yanıt verdiğini görünce nasıl iyi hissettiğimi Tayyip abiye nasıl iletebilirim acaba? Öyle bir durum ki, ailenin en ciddi dayısını gülerken yakalayınca nasıl mutlu oluyorsak öyle mutlu oluyoruz.

Velhasılıkelam, istemeye istemeye de olsa oturup kardeş kardeş konuşun abiler. Emin olun iki partinin tabanı da sempati duyacak size. Ana haber bülteninde bu görüşmeyi ve olumlu havayı gören adam, sizin sayenide günün yorgunluğundan falan kurtulacak belki. Siz böyle yapınca millette az-biraz yerleşmiş olan ayrışma az-biraz bozulacak belki. Konuşun, sohbet edin, psikolojimize can verin yani.

Barış Ünver
30 Haziran 2010

Yazıyı beğendiniz mi? Beğendiyseniz, yeni yazılardan epostayla haberdar olmak için Beyn'in eposta abonesi olabilirsiniz.

Yorumlar kapalı.