6 Şubat’ta bizi mahveden depremi, hayatını kaybeden on binlerce vatandaşımızı unutmayacağım.
6 Şubat depreminden sonra vatanına, vatandaşına hizmet etmek için yardıma koşan, koşamayıp bağış yapanları, bağış toplayanları unutmayacağım.
6 Şubat depreminden sonra yapılan yardımları engellemeye çalışanları, yardım etmek isteyenleri siyasi görüşüne, belediyesine göre durduranları, bağış toplayanların banka hesaplarına el koyanları ve el konan paraları kendi parası gibi bağışlayanları unutmayacağım.
6 Şubat depreminden sonra yanlış bilginin yayılmasını durduracağım diye interneti yavaşlatan, X’i engelleyip doğru/teyitli bilginin de yayılmasını durduranları unutmayacağım.
6 Şubat depreminden sonra toplanan yardımlara çökmeye çalışan, kolilerin üzerine kendi logolarını yapıştırmak için kargoların deprem bölgesine ulaşmasını geciktirenleri unutmayacağım.
6 Şubat depreminden sonra, milletin bağışlarıyla üretilen çadırları deprem bölgesine satanları unutmayacağım.
6 Şubat depreminden sonra evsiz, kimsesiz kalan çocukları kaçıran, evine ya da tarikatına köle/mürit yapan ŞEREFSİZLERİ unutmayacağım.
6 Şubat depreminden sonra yapılan bağış yayınlarında bol keseden bağış sözü verip tutmayan sözde “adam”ları, verdikleri sözü aylar sonra yerine getirip dolar bazında tasarruf yazan şirketleri unutmayacağım.
6 Şubat depreminin üzerinden 1 yıl geçmişken enkazın tamamının HÂLÂ kaldırılamamış olmasını unutmayacağım.
6 Şubat depreminin üzerinden neredeyse 1 yıl geçmişken bazı depremzedelerin hâlâ prefabrik evlerde yaşamak zorunda bırakılmalarını unutmayacağım.
6 Şubat depreminde dümdüz olan kentlerden birinde “Genelle yerel bir olmazsa hizmet gelmez, bakın buraya geldi mi?” diyenleri unutmayacağım.
6 Şubat depreminde yaşanan her şeyden sonra KİMSENİN sorumluluk almamasını, KİMSENİN istifa etmemesini unutmayacağım.
Siz de unutmayın.
