Başlıktaki bu cümleyi mealen kuran garipler görüyorum, özellikle internette. Yanlış anlaşılmasın, AKP‘yi açıkça destekleyenlerle hiçbir sorunum yok, hatta medeni cesaretlerinden dolayı kendilerini tebrik ederim ama “AKP‘li değilim ama…” diye başlayıp AKP‘yi doyasıya överek devam eden bir kesim var. İnandırıcı olmadıklarının farkındalar mı bilmiyorum ama bu iş “CHP‘liyim ama…” diye başlayıp AKP‘yi övmeye kadar gidiyor, artık inandırıcılıktan iyice çıkıp komik oluyor :).
Kendilerine bazı sorular hazırladım:
- Neden korkuyorsun?
- AKP‘yi överken AKP‘li (veya AKP‘ci diyelim) olduğunu inkâr edince, AKP‘nin yüz karası “ak icraatlarını” savunmana gerek kalmayacak, değil mi? (Aslında mantıklıymış bu: AKP ne yaparsa yapsın, sen AKP‘ci değilsin ya, rahatsın!)
- Bağırmanın bir suçluluk psikolojisi olduğunu sayın başbakanımızdan Davos‘ta öğrenmiştik. (Yine de mitinglerde boğazını yırtarcasına bağırıyor, ilginç.) Bu “AKP‘li değilim ama…” cümleleri de bir tür suçluluk psikolojisi olmasın?
- O değil de, AKP‘li olmayan adamın AKP‘yi övmesinin toplum içerisinde daha etkileyici gözüktüğünü mü düşünüyorsun? Biz AKP karşıtları, “Vay be, adam AKP‘li değil ama AKP‘yi övüyor. Demek ki AKP süper.” diye mi düşüneceğiz, bunu mu bekliyorsun o cümleleri kurarken? (Ehehe, komik.)
Şimdi bu soruları birisi “‘AKP‘li değilim ama…’ diye başlayacak biri değilim ama…” diye başlayacak kişiler cevaplasa acayip komik olurdu.
Yorumlar kapalı.