Kafamdaki her şeyin bileşkesi!
Yeni bir iş kuruyorum. Ama kurmak istemiyorum. Kursam paramı kazanacağım, bundan eminim. Daha doğrusu şundan eminim: İşi batırsam bile, işe yatırdığım parayı geri alacağım. Yani işin riski yok. Yine de vazgeçmek için, başlamamak için bin türlü bahane üretiyorum. Mesela dünkü patlama. Aşırı derecede karamsarlaşıp, dün işi kurmaktan vazgeçtim. “Böyle bir ülkede iş bile yapılmaz.” dedim, …
Ülkede ergenlik çağını geçen ve akıl sağlığı yerinde her bireyin bu ölümlerde parmağı var. Aksini iddia edenin Allah belasını versin.
Galatasaraylıyım, ama son yıllarda Galatasaray’ın oynadığı oyundan eskisi kadar zevk almıyorum. (Hemen şu notu düşeyim: Yazı Galatasaray’la değil, benimle ilgili.) Neden Galatasaray’ın oyunundan zevk alamadığımı düşündüğümde şu sonuca ulaşıyorum: Galatasaray’ın amacı gol atmak değil, öne geçmek. Maçı kazanmak değil, maçı kaybetmemek Galatasaray’ın amacı. Öne geçince maç yavaşlıyor, gol yerlerse panik başlıyor. İlk golü Galatasaray yerse, maçın …
Beyn 10 yılı devirdi! Peki 2016 yılında Beyn’de ne gibi köklü değişiklikler göreceksiniz?
Bir film hakkında yazmayalı 4 yıldan fazla olmuş. Quentin Tarantino’nun sekizinci filmiyle sahalara geri döneyim bari. Uzun uzun yazmayacağım, ama yazacağım. Ben Tarantino’nun yönetmenliğini severim, ama filmlerinin asıl beğendiğim kısmı senaryolarıdır. İnce ince, ilmek ilmek işlenen senaryolarının da en çok diyaloglarını severim. Bu yönden Tarantino’nun en sevdiğim filmi, Inglourious Basterds’tır. Özellikle o filmin giriş sahnesi …
En acınası yanlarımdan biri olarak kabul ediyorum, geçimsizliği. Genel bir geçimsizlik değil, anlaşamadıklarım olsa da insanlarla genellikle iyi anlaşıyorum. Ama insanın annesiyle geçinememesi, acınası ve hatta lanet edilesi bir şey. Öyle ara sıra tartışmaktan bahsetmiyorum. Kadıncağızla aynı ortamda bulunduğumuzda (ve hatta aynı ortamda bulunmadığımız telefon konuşmalarında bile) bir şekilde, bir noktadan sonra tartışıyoruz, kavga ediyoruz. …