Üç tane Barış düşünüyorum: Bir yıl önceki Barış, bugünkü Barış (yani ben), bir de beş yıl sonraki Barış. Önceki Barış’tan üstün olmalıyım, Gelecekteki Barış’ı örnek almalıyım. Başka da kimseyle kıyaslamamalıyım kendimi.
Önceki Barış, yarıştığım kişi olmalı. Ondan daha iyi yazmalıyım, ondan daha fazla kazanmalıyım, ondan daha iyi biri olmalıyım, ondan daha dolu yaşamalıyım… Önceki Barış’tan daha iyi olmalıyım.
Gelecekteki Barış idolüm olmalı. Onun gibi giyinmeyi öğrenmeliyim, onun bilgi birikimine ulaşmalıyım, hayatı onun gibi görebilmeliyim, onun karakterine yaklaşmalıyım… Gelecekteki Barış, olmak istediğim kişi olmalı. (Bu arada ben Önceki Barış’tan daha yukarıda olacaksam, Gelecekteki Barış da benden aşağıda olamaz.)
Burnu havada bir yaklaşım mı bu? Asla. Başkalarıyla kıyaslanamayacak kadar ileride olmam, beni benle kıyaslamamın sebebi değil. Kendimizi başkalarıyla kıyaslamak bizi düşmanlaştırabilir, umudumuzu tüketebilir veya gerçekçi olmayan hedeflerle oyalayabilir. Bunlar olmasa bile, kendimizi başkalarıyla kıyaslamak faydasızdır. Ama geçmişimizden ibret, geleceğimizden örnek alabiliriz. Daha doğrusu bunu yapabilecek bir hayatı yaşayabilirsek, o zaman hep ileri gidebiliriz. Hatta bu kıyaslar sayesinde zaman zaman ileri gidemediğimizi görebiliriz; buna göre aksiyon alabiliriz.
Bu fikri kafamda kurup bırakırsam, hiçbir işime yaramaz. Ciddiyetle bugünkü hâlimi değerlendirip not almalıyım (belki yıl ortasında, belki yıl sonunda). Ayrıca beş yıl sonraki hâlimi de düşünüp, Gelecekteki Barış hakkındaki tahmin ve temennilerimi not almalıyım. Bunu her yıl yaparsam, her yıl Önceki Barış’ı görüp o günkü hâlimle karşılaştırabilir, her yıl Gelecekteki Barış’ın nasıl ilerlediğini görebilirim.
Peki, üç Barış’ın kıyasını hangi kriterlere göre yapacağım? Bu hayattan beklediğim özellikleri sıralayabilirim:
- Sağlık
- Zenginlik
- Sosyal çevre
- Etki alanı
- İtibar
- Topluma katkı
- Falan
- Filan
Her yıl yazacağım notlarda kendimi ve Gelecekteki Barış’ı ayrı ayrı değerlendirirken, bu kriterleri şablon olarak kullanabilirim. Ama bu liste de illa değişecektir. Gelecekteki Barış’ın benden daha sağlıklı olması çok mantıklı gelmiyor mesela. Üzerinde daha fazla düşünmeliyim.
Yıllık notlarımı kimseyle paylaşmak zorunda değilim. Ben okuyayım yeter; belki eşimle beraber okurum. Tekamülümü ben görsem yeter, göstermeme gerek yok.
