Düşündüklerim

Her türlü ilişki, o kişiye atfettiğiniz değer kadar çaba gerektirir.

Notlarımı karıştırıyorum… Kim bilir hangi yazıyı veya kitabı okurken yazmışım ama güzel bir not almışım. Hayatında tatmin sağlayan insanların yaptıkları işin özelliklerini, daha doğrusu kriterlerini gösteriyor gibi. Üzerine düşünelim.

Yazmayı seviyorum. Kendimi bu alanda daha çok geliştirmek, daha iyi yazmak ve yazdıklarımı daha çok kişiye okutmak istiyorum. İleride mesleğimi soranlara “Yazarım.” diyebilmek istiyorum. Diğer yandan ne kadar iyi bir yazar olacağımı bilmiyorum, potansiyelimin tepe noktasını kestiremiyorum. Bu, benim yazma isteğimi ketlemiyor ama “yazar olma” hedefime giderken (ve o hedefe ulaştıktan sonra), finansal açıdan iki …

Tamamını Oku

Bugüne kadar “öteleme” üzerine okuduğum kitaplarda, bu huya karşı önerilen çözümler neredeyse her zaman “işi basitleştirme/küçültme” üzerine oldu. Bugün, Ali Abdaal sağ olsun, aklıma yeni bir fikir geldi.

İsmet var, eski dostum. Benden yalnızca 4 buçuk ay büyük ama aynı şehirde yaşadığımız, görüştüğümüz dönemlerde ben yazılar yazıp site falan yaparken o, kurduğu medya ajansıyla koskoca kurumlarla çalışıyordu, ailesini kurmuştu ve yüksek lisans tezi üzerinde çalışıyordu. Kendisi bunu bilmiyor olabilir ama İsmet, hayata bakışımı değiştiren insanlardan biridir. Ve umuyorum ki, sizin hayatınıza da dokunmuş olacak.

Hayallerimizi “hayal” olarak tanımladığımız sürece, onları gerçekleştirme ihtimalimiz azalıyor. Bunu engellemenin de (aklıma gelen) tek yolu, hayalleri “hedef” olarak yeniden tanımlamak için çaba göstermek.