Kafamdaki her şeyin bileşkesi!
Bu yazıyı, bugün bir Ekşi Sözlük yazarının mektubuyla başlayan ve saatler sonra sona eren “intihar şovu” üzerine yazıyorum. Başlığı da, bir başka Ekşi Sözlük yazarının açtığı başlıktan aldım. Yazımda da bu yoruma bolca atıfta bulunacağım. “Peder Zickler” rumuzlu yazar, tam da anlatmak istediğim türden bir değerlendirme yapmış ve son derece isabetli bir başlık seçmiş. Ben …
Bugün bunalımdaydım. Gündüz, hayatımda şu an için yaşamak için hiçbir amaç olmadığını, şu an için hiçbir işe yaramadığımı düşündüm (ki bu düşüncelerde hala ısrarlıyım) ama şimdi biraz daha iyiyim. Her ne kadar yalan mı, gerçek mi olduğunu bilmesem de “Çin bambusu hikayesi“ni düşünüp, ileride bir halta yarayacağım günü beklemeye karar verdim. Duygu değişimi güzel bir …
Yanlış gibi görünen bu düşünce aslında bugün öyle hoş bir durumu sağladı ki, unutmamak için kendime not olarak yazayım dedim. Çok sevdiğim biriyle konuşuyordum – daha doğrusu internetten yazışıyorduk. Biraz sinirliydi ve benimle tersleyen bir tavırda konuşuyordu. Ben de tartışmayı, laf sokmayı falan seven, altta kalmaktan veya alttan almaktan hoşlanmayan bir yapıya sahibim. (Kötü özellikler …
Ağladığı (artık) nadiren görülen bir “sulugöz” olarak, ağlamayı açıklamak istiyorum. İnsan neden ağlar? Çok ağlayan bir insan olarak kendi gerekçelerimi kısaca sıralayayım: Üzüntüden, sevinçten (ki aslında sevinçten ağlamam, en fazla gözlerim yaşarır), hırstan (özellikle haksızlıklar karşısında çaresiz kalınca) veya şiddetli duygusal durumlardan dolayı ağlarım. Sulugözüm ama ağladığım çok görülmez dedim. Çelişkili gibi gözükse de bu …
Bu acayip bitkinin soğanını ekiyorsun. Suluyorsun, gübreliyorsun… İlk yıl bir şey çıkmıyor topraktan. İkinci yıl da sulayarak geçiyor, yine tık yok… Üçüncü yıl sularken “Bari bu yıl göstersen kendini?” diye dil döküyorsun; ı-ıh, o dile gelmiyor, yine çıkmıyor topraktan. Dördüncü yıl sularken böyle toprak kabarıyor, içinden balkabağı büyüklüğünde yumrular fırlıyor… diye görüyorsun ama, sıkıntıdan gördüğün …
Umarım doğru bir keşif yapmışımdır ve hatta bu keşfi ilk ben yapıyorumdur. Dün başıma ilginç bir şey geldi. 7 saat boyunca Tunalı Hilmi Caddesi‘nde oradan oraya yürüyerek bir teknoloji firmasının reklamını yaptıktan sonra eve pestilim çıkmış bir biçimde döndüm. Eve döndükten sonra da normalde kanımı beynime sıçratabilecek iki olay yaşadım. Ama kan beynime sıçramadı. Yorgunluğum …