Blog Ödülleri’nde en “kişisel” blog: Beyn!

Yıllardır, gerçekten yıllardır, yemin ederim ki yıllardır, kalıbımı basarım ki yıllardır beni en mutlu hissettiren gün, 10 Mayıs 2008 tarihli gün oldu! Ciddiyim, zaman zaman sinyallerini verdiğim ama olabildiğince gizlemeye (sizden değil, kendimden) çalıştığım hafif bunalık halimi zotark diye söküp atan bir gündü! Günümün diğer kısımlarını özetleyeceğim yazı farklı olacak tabii ki, burada üniversiteye varışımdan …

Tamamını Oku

17 Ağustos

Zaga’yı izlemişiz ablamla, 2 gibi yattık. Annem ve babam evde yoklar; yarım saat sonra, 2 buçuk gibi dönecekler ama. Fena bir gürültüyle kalktım. Gözlerimi açmama rağmen, gözlerim kapalıyken gördüğüm ile aynı şeyi gördüm: zifiri karanlık. Ablam yatağı sallıyor. Gürültünün arasından babamın bağırışını duyuyorum: “Barış uyan! Barış kalk! Barış buraya gel!”. Babamdan aldığım direktiflerle (belli ki …

Tamamını Oku

Tehlikenin farkına vardım!

Bugün tehlikenin farkına vardım, hiç varmadığım kadar. “Cumhuriyet döneminin artık sonu geldi.” diyen birinin cumhurbaşkanı olmasına ramak kalmış bir ülkede yaşadığımın farkına vardım. Büyük Ortadoğu Projesi denen şeyi duydum bugün. Uyandım bugün ve saat 4 buçuğu geçti, hala uyuyamadım. Uyumayacağım. Ben küçükken apolitiktim arkadaşlar. Ama 14 Nisan 2007 tarihinden sonra büyüdüm ben. Açıldım. Anladım, kavradım …

Tamamını Oku

Müzikli rüyayı deneyin!

Harika bir şey. Ciddiyim. Olay şu: Yatmadan önce duyabileceğiniz, hatta her zamanki dinleme ses düzeyinde müzik koyuyorsunuz. Rasgele çalmaya ayarlıyorsunuz ki çalacak şarkıları bilmeyesiniz. Sonrası şenlik, ya rüyalarınıza göre şarkı şekilleniyor (pek sık olmaz), ya da şarkılara göre rüyanız şekilleniyor (sık yaşananı, doğalı ve en güzeli budur)! Öğlen saat 3’te yattım, az önce kalktım ve çok ilginç rüyalar gördüm:

Tamamını Oku