Kafamdaki her şeyin bileşkesi!
Yalan olmasın, rahat geçiyor. Yine yalan olmasın, rahat batıyor. Uykumu düzene sokmak istiyorsam, alarmı kurduğum saatte uyanıyorum. Uykumu düzene sokma kararımın üzerinden 1 hafta geçtiyse, alarmı kapatıp geri yatıyorum ve öğle vakti uyanıyorum. Kendime iyi davranıyorsam ses çıkarmıyorum, kötü davranıyorsam kızıyorum kendime, küfür ediyorum. Uyanma faslı bitti mi? Erken uyandıysam öğlene kadar, öğlen uyandıysam öğleden …
Favori sporum, küçüklüğümden beri futbol oldu. Bu konuda kısa bir yazı yazayım bu sefer. Futbolla tanışmam: Annem Galatasaraylı olduğu için (babam takım tutmuyor) ben de Galatasaray taraftarı oldum. Tanıştığım ilk zamanları (haliyle) hatırlamıyorum ama kaleci Hayrettin’in 4-2 kazandığımız Paris Saint Germain maçında kalesine gelen topu kalenin içinde tutarak gol yediğini hatırlıyorum. Yine de canavar gibi …
Bu yılın başında çok büyük kararlar vermedim, bu yılın benim yılım olacağını düşünmedim, bu yıla özel bir anlam atfetmedim. Ama bu yıl canavar gibi geçiyor, ayıptır söylemesi. Geçiyor geçmesine de, yapmam gerekenler konusunda hala sıkıntılıyım. Bu yazıda da şimdiye kadar yaptıklarımı, yapmam gerekenleri ve yapmakta olduğum şeyleri yazayım dedim. Bu yıl boyunca neler yaptım? Ayda …
Benim yazılarımı özleyen var mı bilmem ama, ben yazmayı özledim. Beyn’e ilk başladığım yıllarda günde 1 yazı ortalamasının bile üstündeydim. Milletin en çok dikkatini çeken “Hayatımın Arşivi” kategorisine her gün yazdığım gün özetlerinin yanında, şu anda BarisUnver.com arşivlerinden okuyabileceğiniz bin bir türlü saçmalık dolu yazılarımı da ihmal etmiyordum. (Bir süre sonra o yazıları da internetten …
Aşkım, bebeğim, bi’ tanem, hayatım, sevgilim, yavrum, kuzum, tatlım, karıcığım-kocacığım, hanımım-beyim… Hepsi de birbirinden güzel hitap biçimleri, bence. Ama bir noktadan sonra garip bir durum ortaya çıkıyor: Sevgiline ismiyle hitap etmek, soğukluğun ifade biçimine dönüşüyor. Sevgili sana isminle hitap edince, “Neden ismimi söyledi ki, bir sorun mu var acaba?” diyoruz. Aslında olmaması gereken bir şey …
Vay arkadaş, diyorum. Herhalde 7-8 yaşımdan beri, babamın verdiği bir cüzdanı kullanıyorum. (7-8 yaşlarında cüzdan kullanıyor olmam da ayrı mesele.) Artık derisi tamamen yıprandı, birkaç cebi yırtılmak üzere, çıtçıtından ümidi tamamen kestim… Yani ömrünü doldurdu sayılır. Bu yüzden yeni bir cüzdan arıyorum. Dün bir alışveriş merkezinin bir mağazasında, cüzdan seçmeye çalıştım. Ben diyeyim 150, siz …