Dün akşam saatlerinde gelen bir e-postayla başlayan kısa ama yorucu bir konuşmaya girdim; keşke girmeseymişim.
Yorum yapmadan ekliyorum – zaten yorumu son e-posta trafiğinde de yaptım. Buyrun:
Merhaba Barış bey.
Kendime bir blog açıyorum bu aralar.
Sizin, yorumların sonuna Teşekkürler (Yorum sahibi) yazısını eklemek için hangi kodu kullandığınızı öğrenmek istiyorum. Malum siz yorum yaptığınız da teşekkürler yazısı çıkmıyor.
Yardımcı olursanız çok sevinirim.
Selam. Ücretsiz bir blog açıyorsanız yardımcı olamam ama kendi blogunuzu açıyorsanız oraya kod koyabilirsiniz. Ücretsiz bloglarda kod eklenemiyor. (Blogger’da ekleniyor ama Blogger’ı da ben bilmiyorum, ben WordPress’çiyim.)
Sevgiler,
Barış Ünver
Bende wordpress kullanıyorum. Kodu nereye koyacağımı biliyorum ama ne olduğunu bilmiyorum.
WordPress.com üzerinde ücretsiz bir blog mu açtınız yoksa kendi sitenizi kurup oraya WordPress mi kurdunuz? Dediğim gibi, ücretsiz bir site açtıysanız bunu yapamazsınız.
Sevgiler,
Barış Ünver
Barış bey bana yardım etmeniz için kaç mail daha atmam gerekiyor lütfen peşinen söyleyin. İsterseniz tc kimlik numaramı ve anne kızlık soyadımı da vereyim. Afedersiniz ama sinirlerimi bozdunuz. Gerek yok artık. Teşekkür ederim yoğun ilginiz için.
*** hanım öncelikle şunu anlayın ki BEN SİZE YARDIM ETMEK ZORUNDA DEĞİLİM.
Kibar bir e-postayla yardım istemişsiniz, ben de aynı kibarlıkla size yardım edebilmem için gerekli bir bilgiyi almaya çalışmışım. Hepi topu iki tane e-posta atmışım ve iki e-postamda da “ücretsiz bir blog mu açtığınızı yoksa kendi sitenizi satın alıp onun üzerinde mi bir blog açtığınızı” özellikle vurgulayarak sormuşum. Bu bilgiden başka -sizin abarttığınız gibi- özel/kişisel bir bilgi istememişim ki zaten öyle bilgilere gerek yok, müsterih olun.
Size hiçbir beklentisi olmadan yardım etmek isteyen birine karşu böyle anlamsız bir tepki vermenize hiç gerek yoktu. Sorduğum bir soruyu ilk seferde anlamadığınız için ben size soruyu tekrar soruyorsam ancak siz soruyu anlamaya çalışmak yerine bana böylesine ayıp bir yanıt veriyorsanız, “peşinen söylüyorum”, bundan sonra bana e-posta atmanıza gerek yok.
Selam verip borçlu çıkanların ülkesinde olduğumuzu ve bu ülkede iyi niyetle yardım etmek isteyenlerin azarlanıp durduğunu bana tekrar hatırlattığınız için teşekkür eder, iyi günler dilerim.
Barış Ünver
