Başarısızlık, yoksulluk, haksızlığa uğramak kötüdür. Bunlardan doğan mağduriyete odaklanmak daha kötüdür.
Kabul ettiğini yaşarsın. Başarısızlığı, yoksulluğu, haksızlığa uğramayı, bunlardan doğan mağduriyeti kabullenirsen öyle yaşamaya alışırsın.
Bu şekilde yaşamak (belki ters gelecek ama) konforludur. Evet, mutsuz olduğun bir şey de konforlu olabilir. Değişim hemen her zaman konfor alanının dışındadır. Konfor alanının dışına çıkmak, rahatsızlık ve cesaret gerektirir.
Hata ve sorumluluk her zaman aynı kişide/tarafta olmak zorunda değildir. Çoğu zaman hata sende olmasa da, sorumluluk sendedir. Yaşadığın mağduriyette hata sende olmasa da, mağduriyetten kurtulmanın sorumluluğu sendedir. Hata sende değil diye sorumluluğu da reddedersen, sorumlusu olmadığın şeyi değiştirmek zorunda da hissetmezsin. Ne kadar mağdur olduğundan şikayet eder durursun, mağduriyetinle neredeyse gurur duyar, övünürsün.
Sorumluluk almak lazım. Şikayet ederek, mağduriyetine odaklanarak başarısızlıktan, yoksulluktan, haksızlıktan kurtulmanın bir yolu yok. “Hata onda/bunda/şunda ama sorumluluk bende.” diyeceğiz, çözüme odaklanacağız.
